Σε αντίθεση με τα περισσότερα προγράμματα εκπαίδευσης mindfulness, που βασίζονται σε παραδοσιακές πρακτικές διαλογισμού, αλλά και σε προσεγγίσεις που έχουν δημιουργηθεί για κλινικά πλαίσια και αποσκοπούν στη θεραπεία ψυχολογικών διαταραχών, η προσέγγισή μας είναι εξειδικευμένη στην πραγματικότητα του χώρου εργασίας.

Όπως και το ΤΜΕ, ακολουθούμε το Workplace MT, ένα πρόγραμμα που βασίζεται στο “Mindfulness: A Practical Guide to Finding Peace in a Frantic World”, ουσιαστικά το επιστέγασμα μακροχρόνιων μελετών των Mark Williams και Danny Penman του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης. Τη δομή αυτή την έχουμε εμπλουτίσει με πληροφορίες και γνώσεις από τις νευροεπιστήμες, την ιατρική, την επιστήμη της θετικής ψυχολογίας και τη διοίκηση ανθρώπινου δυναμικού, ώστε οι συμμετέχοντες να αντιλαμβάνονται άμεσα τη σχέση μεταξύ των πρακτικών που διδάσκονται με τις καθημερινές τους εμπειρίες στο χώρο εργασίας.

Οι εκπαιδευόμενοι κατανοούν τους τρόπους με τους οποίους η ψυχολογία τους μπορεί να επηρεάζει την αποδοτικότητα τους, ενώ παράλληλα μαθαίνουν απλούς και σύντομους διαλογισμούς, που μπορούν εύκολα να εισαγάγουν στην καθημερινότητά τους, προκειμένου να μετασχηματίσουν την εργασιακή, αλλά και την προσωπική τους ζωή.

Η βιωματική μάθηση και η ψυχολογική εκπαίδευση αποτελούν τον κορμό των προγραμμάτων μας. Η διάρκεια της εκπαίδευσης, οι πρακτικές, αλλά και η θεωρία που χρησιμοποιούμε είναι ειδικά προσαρμοσμένες στις ανάγκες των εργαζομένων και στην πραγματικότητα του χώρου εργασίας, μια πραγματικότητα αρκετά πιο φρενήρη από εκείνη των θεραπευτικών πλαισίων.

Η δημιουργία νέων, ωφέλιμων και ενισχυτικών ως προς την απόδοση συνηθειών στον χώρο εργασίας είναι μια από τις βασικότερες λειτουργίες της εκπαίδευσης που παρέχουμε.

Η διαδικασία που ακολουθούμε στα εκπαιδευτικά μας προγράμματα είναι «φιλική» ως προς τον τρόπο λειτουργίας του ανθρώπινου εγκέφαλου, γεγονός που την καθιστά ιδιαίτερα αποτελεσματική. Το σύνολο της πληροφορίας που περνάμε στους συμμετέχοντες διανέμεται σε μνημονικά «εύπεπτες» δόσεις. Ο λόγος που έχουμε διαμορφώσει έτσι την εκπαιδευτική μας διαδικασία είναι διότι η ικανότητά μας να απορροφήσουμε γνώση μοιάζει με την ικανότητά μας να απορροφήσουμε τροφή: και στις δύο περιπτώσεις, υπάρχουν συγκεκριμένα βιολογικά όρια στη διαδικασία εισροής και χώνεψης.

Το διάστημα μεταξύ των εβδομαδιαίων εκπαιδευτικών συναντήσεων αξιοποιείται από τους συμμετέχοντες, προκειμένου να εξασκούνται στις πρακτικές που διδάσκονται.

Με αυτόν τον τρόπο, αντιλαμβάνονται βιωματικά τις διαφοροποιήσεις στις καθημερινές τους συνήθειες και στον τρόπο που διαχειρίζονται τον εργασιακό τους ρόλο. Οι νέες πρακτικές στις οποίες εξασκούνται δημιουργούν και το αντίστοιχο αποτύπωμα στον εγκέφαλο, δηλαδή «περνούν» στη μακροπρόθεσμη μνήμη και γίνονται η βάση νέων, πιο αποτελεσματικών συμπεριφορών και συνηθειών. Όπως έχει αναδειχθεί και μέσα από την αρχή της πλαστικότητας του εγκεφάλου (neuroplasticity), η συνειδητή και επαναλαμβανόμενη εξάσκηση των πρακτικών του mindfulness αλλάζει τη δομή του εγκεφάλου, διαμορφώνοντας ή ενδυναμώνοντας νέα δίκτυα νευρωνικής δραστηριότητας.

Η εισαγωγή του προγράμματος μας mindfulness training σε μια εταιρεία μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά στην προσαρμοστικότητα και την ανθεκτικότητα των εργαζομένων στις μεγάλες και μικρές αλλαγές που καλούνται να εφαρμόσουν στην εργασία τους.

Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από ένα ασταθές, αβέβαιο, περίπλοκο και ασαφές εργασιακό περιβάλλον (VUCA), η έννοια της οργανωσιακής αλλαγής βρίσκεται στο επίκεντρο κάθε επιχειρησιακής πολιτικής.

Οι εκπαιδευόμενοί μας μαθαίνουν από εξειδικευμένους επιστήμονες τον αυτοματοποιημένο τρόπο λειτουργίας του εγκεφάλου μας όταν έρχεται αντιμέτωπος με μια αλλαγή, την οποία τις περισσότερες φορές τείνει να ερμηνεύει ως απειλή. Πρόκειται για το βασικό μηχανισμό επιβίωσης του ανθρώπινου είδους, ένα πολύπλοκο σύστημα αλληλένδετων εντολών όπου εμπλέκονται σχεδόν όλα τα υποσυστήματα του οργανισμού μας, με το κεντρικό νευρικό σύστημα στο τιμόνι και το ενδοκρινολογικό στη θέση του συνοδηγού. Παράλληλα, διδάσκονται και μια από τις χρησιμότερες πρακτικές του mindfulness, την ενεργό αποδοχή, η οποία συνδέεται άμεσα με ικανότητα μας να έχουμε επίγνωση αυτού που μας συμβαίνει.

Όπως έχει επισημάνει και ο Daniel Siegal, M.D., πρόεδρος του UCLA Mindful Awareness Research Center και ένας από τους πλέον καταξιωμένους ειδήμονες στον κλάδο του mindfulness παγκοσμίως, στους ανθρώπους που έχουν λάβει εκπαίδευση στην ενεργό αποδοχή παρατηρείται ένας μετασχηματισμός στον εγκέφαλο τους από το καθεστώς απειλής προς ένα καθεστώς προσέγγισης της δυσφορίας που προκαλεί η αίσθηση της αλλαγής.

Αντί να αποφεύγουν ή να αντιστέκονται σε μια επερχόμενη αλλαγή, όσοι εξασκούν τις πρακτικές του mindfulness μπορούν να παραμένουν ανοιχτοί και να προσεγγίζουν τις προκλήσεις που βιώνουν—αυτή άλλωστε είναι και η «υπογραφή» της ανθεκτικότητας στον ανθρώπινο εγκέφαλο. Μια πολύτιμη ικανότητα για στελέχη αλλά και ηγέτες στο σημερινό ασταθές, αβέβαιο, περίπλοκο και ασαφές εργασιακό περιβάλλον.

Μέσα από τα προγράμματα μας , οι εκπαιδευόμενοι μαθαίνουν πώς να ελέγχουν καλύτερα τον τρόπο που μαθαίνουν και πως να αυξήσουν τη συγκέντρωση που απαιτείται από τους ίδιους για να μάθουν.

Όπως έχει γράψει και ο Thomas Davenport, «το να κατανοούμε και να διαχειριζόμαστε την συγκέντρωσή μας είναι ο ένας και μοναδικός, ο πλέον καθοριστικός παράγοντας στην επιτυχία μιας επιχείρησης». Η ικανότητα για μάθηση αποτελεί πυλώνα της αποδοτικότητας μιας επιχείρησης και με αυτό ακριβώς συνδέεται η συμβολή των προγραμμάτων μας στην συνεχιζόμενη εκπαίδευση των εργαζομένων. Άλλωστε, είναι η ικανότητα των στελεχών να διατηρούν τη συγκέντρωση τους που κάνει τη μεγαλύτερη διαφορά.

Κάποια επιστημονικά εμπεριστατωμένα ευρήματα για τη σχέση μεταξύ Mindfulness και Οργανωσιακής Μάθησης: